T.K. Blue (US) tiltle: Planet Bluu music: Jazz release date: october 25, 2024 label: JAJA Records promotion: Lydia Liebman Promotions info artist: T.K. Blue © Rootsville 2024

Na zijn optreden met het Herbie Hancock Institute op het International Jazz Day Concert 2024 in Tanger, Marokko en de NEA Jazz Master Award Ceremony 2024 als leider en muzikaal leider van het African Rhythms Alumni Ensemble, is T.K. Blue verheugd om de release van Planet Bluu aan te kondigen, een van zijn meest meeslepende en betekenisvolle werken tot nu toe. Na nauw te hebben opgetreden en opgenomen met onder meer Dizzy Gillespie en NEA Jazz Masters Dr. Randy Weston, Abdullah Ibrahim en Jimmy Scott, biedt de toonaangevende saxofonist, fluitist, componist, arrangeur en docent T.K. Blue deze nieuwste release aan als zijn 14e album als bandleider. Planet Bluu bestaat uit trompettist Wallace Roney Jr., pianist Davis Whitfield, bassist Dishan Harper en drummer Orion Turre, evenals Steve Turre op trombone en schelpen ("Planet Bluu", "Chrystal Lake Bluu", "Chessman's Delight", "Turquoise Bluu") en Dave Kikoski op piano ("When It's Time to Say Goodbye").

Over het enorme oeuvre van de meesterlijke artiest gesproken, New York’s Hot House Jazz Guide heeft T.K. Blue’s “soepele en soms brandende toon op alt en fluit” geprezen en zijn “Afro-diasporische eclips van jazz [met] West-Indische en Latijnse ritmes en Gnawa-muziek uit Marokko” opgemerkt. All About Jazz heeft zijn “vaardigheid, passie en toewijding aan muzikale diversiteit” geprezen. En DownBeat schreef over zijn album Amour uit 2017 dat Blue “armladingen behendigheid en argeloze charme uitstraalt… [Hij] is een vakman die zo verliefd is op zijn werk dat het niet eens als werk voelt.”

In deze context creëert Planet Bluu een wereld die “net buiten het bereik van onze verbeelding ligt”, zegt Blue. Blue beschrijft het als "een droom zo fragiel dat als je zijn aanwezigheid fluistert, deze grootmoedige wereld in het niets zou kunnen verdwijnen", en hij is blij dat "Planet Bluu een plek is zonder oorlog, hongersnood, systemisch racisme, genderdiscriminatie en religieuze intolerantie." Maar terwijl "deze uitbundige planeet net buiten de grenzen van ons sterrenstelsel in een voortdurende staat van vrijgevigheid ligt", om de woorden van T.K. te gebruiken, hier op "terra firma", hadden hij en zijn collega's "muziek te maken!"

Blue identificeert de bruisende kwaliteit van Afrikaanse handpiano's op Planet Bluu als de sonische bron van de onuitsprekelijke visie van het album. Naast een formidabele saxofonist en fluitist is T.K. een meesterspeler van deze instrumenten, waaronder de kalimba, sanza, lukembi, mbira en bongo die in naam verschillen afhankelijk van de regionale oorsprong van hun verschillende constructies, stemmingen en klankkleuren. Spelers van Afrikaanse handpiano's staan ​​vaak bekend als Griot of Jalis, de auditieve historici van de traditionele Afrikaanse samenleving. Diep beïnvloed door het Afrikaanse erfgoed van zijn ouders in Trinidad, Tobago en Jamaica, evenals zijn eigen uitgebreide reizen door Afrika - waaronder drie USIA State Department-tours - deelt Blue ook hoe, geworteld in zijn diverse Afrikaanse ervaring, Planet Bluu "geluiden van vreugde en muziek creëert die ritmisch opgewekt is voor mensen om in hun hart te ervaren."

Planet Bluu begint met een missieverklaring in "The Hue of Bluu", met meesterlijke solo's van Roney en Davis. "Ik heb altijd van de verschillende tinten, kleuringen en variaties op blauw gehouden en ze gekoesterd", onthult de maestro. "De kleur staat symbool voor koninklijkheid, spiritualiteit, rust en een sublieme energie, die op het randje blijft, maar op elk moment kan oplaaien."
Blue wilde dat "Valley of the Bluu Rose" zou dienen als "een improvisatievoertuig" voor zichzelf op sopraansaxofoon en Wally op trompet. Blue merkt op dat "de roos in verschillende tinten en kleuren bestaat" als hij het heeft over de inspiratie achter de poëtische titel van dit nummer, en merkt op dat "de zeldzame blauwe variëteit de sterkste geur heeft. De geur is doordringend en behoorlijk boeiend."
De artiest componeerde oorspronkelijk de titeltrack, "Planet Bluu", op de kalimba, die hem het melodieuze materiaal voor de "A"-secties verschafte. Later paste hij het aan voor de piano om de juiste harmonische volgorde voor de melodie te vinden en de "A"-secties te overbruggen. Bij het beluisteren van "Chrystal Lake Bluu" vraagt ​​Blue de luisteraar om "zich een zoetwatermeer voor te stellen op een plateau waarvan het water ongerept is en meer dan honderd voet zichtbaar is. De sanza is erg belangrijk om de stemming te bepalen, evenals schelpmeester Steve Turre."

"Sky Bluu" volgt, in twee delen. Voor "Sky Bluu Part 1" speelt Blue de openingszin op de lukembi, gevolgd door een herhaling van de melodielijn op de altsaxofoon. Op de piano componeerde hij een harmonische beweging om de melodie en improvisatie te begeleiden. Voor het tweede deel, "Sky Bluu Part 2", wordt de repetitieve lijn van de lukembi geëchood met de trompet en altsaxofoon, samen met een dynamische ritmische begeleiding en energieke solo's. "When It's Time to Say Goodbye" werd geschreven door Blue's leraar, de geweldige Hale Smith. "Zijn composities zijn buitengewoon meeslepend. Zijn vrouw Juanita is als een peettante en ik bezoek haar vrij vaak op Long Island", zegt Blue. "'When it's Time To Say Goodbye' is een prachtige ballad en een van Juanita's favoriete nummers gecomponeerd door haar man. Het is opgenomen ter ere van haar."

"Chessman's Delight" is een nummer van NEA Jazz Master, Dr. Randy Weston. "Hij had een diepgaande invloed op mijn carrière en ik ben hem eeuwig dankbaar voor zijn onwankelbare steun en aanmoediging", zegt Blue. "Iedereen krijgt een voorproefje van dit nummer — inclusief meestertrombonist en speciale gast Steve Turre." (Blue heeft een lange en vruchtbare geschiedenis met Weston; zijn laatste album, The Rhythms Continue uit 2019, was een eerbetoon aan de man.)
De 7/4 "Turquoise Blue" is een ode aan die titeltint — met zijn "hints van elegantie, royalty, spiritualiteit en eerbied." “Royal Bluu” is een kalimba-en-drums duo tussen Blue en Turre. En het laatste nummer, “The Bluu Sea of ​​Our Tomorrows,” is een voertuig voor spontane compositie. Zoals Blue uitlegt, “Ik heb drie verschillende hoornlijnen gecreëerd, die gelaagd zijn. Dit creëert wat spanning, wat tegenspoed weerspiegelt.” Planet Bluu biedt troost — een wereld van schoonheid, samenwerking en vindingrijkheid, gebaad in azuurblauwe tinten. Het is zijn hoop dat deze muziek “zal helpen bij het genezingsproces van Moeder Aarde en de hele mensheid zal samenbrengen in het rijk van liefde en vergeving!”